Αγαπητοί μου φίλοι, να είστε σίγουροι δεν θα μακρηγορήσω. Άλλωστε ένα κείμενο για τα κατορθώματα και τα επιτεύγματα του πρόσφατα αποσυρθέντα από την ενεργό δράση, Tom Brady, θα χρειαστεί πολύ πολύ πολύ χρόνο για να γραφτεί. Πιθανότατα να μην χωρέσουν και σε ένα μόνο κείμενο. Δεν θα κάτσω να γράψω και όλα τα ρεκόρ που έχει σπάσει ο 44χρονος θρύλος του αθλήματος, αλλά ούτε θα αναφερθώ σε τίτλους διακρίσεις κλπ κλπ. Υπάρχουν πολλά site στα οποία μπορείτε να τα δείτε, αν και είμαι σίγουρος πως τα ξέρετε ήδη. Σε αυτό που θέλω να αναφερθώ είναι αν θα υπάρξει ποτέ τέτοια προσωπικότητα στον κόσμο του NFL. Είναι αλήθεια άλλωστε πως ο Brady είναι ο πρώτος ίσως International Superstar που βγήκε από το συγκεκριμένο άθλημα και έδωσε την ευκαιρία σε άλλους να γίνουν κάτι ανάλογο. Βλέπε την αγάπη που έχει ο OBJ για παράδειγμα σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Θα έχουμε άραγε άλλο τέτοιο παράδειγμα στο μέλλον της λίγκας;
Από πλευράς evaluation σίγουρα όχι. Δύσκολα θα βρεθεί άλλος QB ο οποίος θα επιλεχθεί στο 199 του Draft και στην συνέχεια θα καταφέρει να παίξει 22 χρόνια, 20 εκ των οποίων ως βασικός, θα πάει σε 10 super bowl και θα κερδίσει τα 7. QB που θα φύγει στον 6ο γύρο πλέον, δύσκολα θα πιάσει μια θέση στο roster της ομάδας που θα τον επιλέξει, πόσο μάλλον θα παίξει. Ακόμη και οι Patriots αποτελούν εξαίρεση στον συγκεκριμένο κανόνα. Επέλεξαν τον Brady τότε, για λόγο που κανείς δεν ξέρει και ο Bill Bellichick σε μια κίνηση που ποτέ κανείς δεν κάνει, αποφάσισε να τον κρατήσει στο roster ως 4ο QB στην rookie season του. Δεν νομίζω πως έχει ποτέ υπάρξει ομάδα με 4 QBs στο roster της. Μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως το φαινόμενο Brady, οδήγησε πολλές ομάδες στο να διαλέγουν ένα signal caller αρκετά νωρίτερα στους γύρους των Draft. Ακόμη και τους ίδιους τους Patriots, οι οποίοι στην αγωνία τους να βρουν τον διάδοχο του TB12 επέλεξαν τον Mac Jones στο #15 πέρσι. Πιο πριν είχαν διαλέξει τον Jimmy Garopolo στον 2ο γύρο.
Από πλευράς work ethic ; Αυτό μόνο στον χαρακτήρα του καθενός μπορώ να το αποδώσω. Από τα 22 χρόνια καριέρας του, ο Brady αμείφθηκε με 20+ εκατομμύρια δολάρια, μόνο τα τρία. Έκοβε πάντα κάτι από τον δικό του μισθό, ανεξαρτήτως εποχής (διότι άλλοι μισθοί το 2001 και άλλοι το 2021), πάντα για το καλό της ομάδας, πάντα για να έχει τους κατάλληλους συμπαίκτες δίπλα του. Σύμφωνα με το Blecher Report (από όπου έχει εμπνευστεί το συγκεκριμένο άρθρο), ο ΤΒ12 έχει χάσει τουλάχιστον 100 εκατομμύρια σε μισθούς σε όλη την καριέρα του. Την ίδια στιγμή, παίκτες του επιπέδου του, κατάφεραν και πήραν το ανώτατο ποσό σε μισθούς. Ο Aaron Rodgers παίρνει σχεδόν το 30% του διαθέσιμου salary cap των Packers. Ο Patrick Mahomes μπαίνει φέτος στο πρώτο έτος του δεκαετούς συμβολαίου του με τους Chiefs, αξίας 450 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Josh Allen μπαίνει στο πρώτο έτος του εξαετούς συμβολαίου του με τους Bills. Μιλάμε για παίκτες που θα μπορέσουν μια μέρα να σπάσουν τα ρεκόρ του TB12, αλλά πιθανότατα να μην φτάσουν στις ίδιες διακρίσεις, δεδομένου πως οι ομάδες τους πιθανότατα να μην έχουν το διαθέσιμο cap space να ενισχυθούν σε άλλες κύριες θέσεις. Μπορεί ο Brady να έχει κερδίσει λεφτά από άλλες επικερδείς συμφωνίες, όμως προσωπικά λίγους παίκτες γνωρίζω που θα έβαζαν το “εγώ” τους κάτω από το συμφέρον της ομάδας. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν ο WR Mike Evans, ο οποίος πιθανώς επηρεασμένος από την TB12 method, δέχθηκε να πάρει λιγότερα χρήματα από τους Buccs για να μπορέσουν να κρατήσουν τον DE Lavonta David.
Από πλευράς προσωπικότητας; Σίγουρα μπορούμε να ισχυριστούμε πως ο Brady ίσως να ήταν η μεγαλύτερη προσωπικότητα που πέρασε από το άθλημα. Σε σημείο που ο ίδιος θα μπορούσε να διαλέγει σε ποιον να παίξει και κανείς να μην του φέρει αντίρρηση. Αν δηλαδή ο ίδιος έλεγε φέτος στους Buccs πως θα πήγαινε να παίξει στον 49ers π.χ, δεν πιστεύω πως κανείς θα έφερνε αντίρρηση. Δεν νομίζω πως επίσης κανείς θα έφερνε αντίρρηση να έχει έναν 44χρονο παίκτη στην σύνθεση της ομάδας του. Ακόμη και ο Aaron Rodgers ο οποίος είναι 39 και έχει τα θέματα του με τους Packers, δύσκολα θα καταφέρει να φύγει χωρίς οι Cheese Heads να πάρουν το κατάλληλο αντίτιμο.
Ο Tommy Terrific έκανε σίγουρα κάτι το μοναδικό στην καριέρα του, αλλά όχι το ανεπανάληπτο. Κατάφερε να την επεκτείνει σε σημείο που δεν θα μας προκαλούσε εντύπωση να έπαιζε μέχρι τα 50. Με την κατάλληλη μέθοδο, την κατάλληλη διατροφή, την κατάλληλη αποθεραπεία και εκγύμναση ο ίδιος κάθε χρόνο που περνούσε έπαιζε όλο και καλύτερα. Δίδαξε το πως το να παίζει κανείς μέχρι τα 40+ δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο. Αν οι νέοι παίκτες ακολουθήσουν το συγκεκριμένο παράδειγμα, με τις δικές τους ίσως παραλλαγές τότε ίσως μπορέσουν να καταφέρουν κάτι το ανάλογο. O Βrady στα 2 χρόνια παρουσίας του στην Tampa, σε ηλικίες 43 και 44 ετών, κατάφερε να πασάρει για σχεδόν 10,000 γιάρδες και 83 TDs σε μόλις 33 συνολικά παιχνίδια. Επίσης παρά τα όλα του κατορθώματα, ο Brady σίγουρα δεν κέρδισε τους τίτλους μόνος του. Έχτισε τις κατάλληλες σχέσεις με προπονητές και παίκτες, χωρίς αυτοί να είναι απαραίτητα stars και στο τέλος δικαιώθηκε και έφτασε μακριά, νικώντας πολλές φορές ομάδες που είχαν πιο ταλαντούχο roster από τους Patriots ή τους Buccaneers. Ένα παράδειγμα που το βλέπουμε στους φετινούς Rams. Ο Sean McVay ας πούμε δεν θα ρίσκαρε να χάσει δύο time outs, αν δεν είχε την απαραίτητη εμπιστοσύνη στους παίκτες του, στην 4η περίοδο του NFC Championship Game.
Από άποψης καθαρού Draft Value λοιπόν, νέος Brady σίγουρα δεν θα υπάρξει. Προσωπικά άλλωστε πιστεύω πως η κάθε προσωπικότητα είναι μοναδική και είναι πέρα για πέρα άδικο να βαφτίζουμε κάποιον ως νέο “κάποιον άλλο”. Παίκτες που μπορούν να ξεπεράσουν τα επιτεύγματα του και το impact που είχε στο παιχνίδι πιθανότατα να υπάρξουν, αλλά όπως και να έχει ο Brady ήταν ο πατέρας των θαυμάτων. Ο δημιουργός του “πίστεψε στον εαυτό σου και όλα θα γίνουν”. Όλα τα άλλα είναι απλά συζήτηση για τους αριθμολάτρεις. Τα ρεκόρ όπως και να έχει είναι για να σπάνε.
