Από το 2001 και μετά οι Patriots έχουν προκριθεί 15 φορές στα playoffs, έχουν αγωνιστεί σε 11 τελικούς της AFC, 7 SuperBowls και μετράνε 5 κατακτήσεις. Μπορεί να πει κανείς πως τα έχουν πάει αξιοπρεπώς...

Αυτή τους η πορεία έχει γραφτεί μέσα από 26 νίκες και 9 μόλις ήττες στα playoffs. Οι νίκες έχουν γνωστή προέλευση. Είτε αυτή ονομάζεται Bill Belichick, είτε λέγεται Tom Brady, είτε λέγεται Aaron Hernandez και Rob Gronkowski. Εμείς είμαστε εδώ για να αναλύσουμε αυτές τις λίγες ήττες μήπως και βρούμε το μυστικό gameplan για να φύγει κάποιος νικητής από το Gillette Stadium.

Για αρχή ας δούμε ποιες ομάδες έχουν καταφέρει να πετάξουν κατά καιρούς τους Patriots εκτός playoffs τα τελευταία 17 χρόνια. Το χορό σέρνουν οι Broncos με τρεις επιτυχίες, ακολουθούν οι Giants με δύο (αμφότερες όμως σε SuperBowl) και οι Ravens με άλλες δύο και τέλος οι Jets και οι Colts το κατάφεραν από μία φορά. Θα εξαιρέσουμε τον αγώνα απέναντι στους Colts του Peyton Manning το 2006, που έληξε 38-34 και πέρασε στην ιστορία σαν ένα από τα μεγαλύτερα comeback (ήταν 21-3 σε κάποια φάση), ως τη μοναδική φορά που κάποιος κατάφερε να κερδίσει τους Patriots στα playoffs μπαίνοντας σε διαδικασία shootout με τον Brady. Στις υπόλοιπες οκτώ ήττες οι Patriots έχουν σκοράρει κατά μέσο όρο λιγότερους από 16 πόντους και έχουν δεχτεί 25. Μοιάζει λοιπόν καλή ιδέα να έχει κανείς μια δυνατή άμυνα και να κρατήσει το παιχνίδι σε σχετικά χαμηλό σκορ καταναλώνοντας πολύ χρόνο και αφήνοντας τον Brady στον πάγκο για μεγάλα διαστήματα.

Οι Ravens αρχικά το 2009 στο wild card round και ξανά το 2012 στο AFC Championship game υποχρέωσαν τον Brady να πετάξει 5 συνολικά interceptions χαρίζοντας τους πολύτιμες κατοχές. Οι Jets το 2010 πέτυχαν 5 sacks και ένα interception κρατώντας τον QB των Patriots στο χαμηλό (για τα δεδομένα του) 89 QB rating. Οι Giants στο SuperBowl του 2007 έριξαν και αυτοί 5 φορές τον Brady στο χορτάρι, ενώ στο SuperBowl του 2011 κράτησαν την μπάλα στην κατοχή τους για πάνω από 37 λεπτά και την επίθεση των Patriots στον πάγκο. Τέλος οι τρεις νίκες των Broncos μπορούν να αποδωθούν σε διαφορετικό βασικό αίτιο κάθε φορά. Το 2005 κέρδισαν το turnover-battle με 5-1 με τρία recovered fumbles και δύο interceptions. Το 2013 επικράτησαν στη μάχη της κατοχής με 36 λεπτά, ενώ το 2015 ο Von Miller συναντήθηκε με τον DeMarcus Ware 4 φορές πάνω από τον πεσμένο Brady και το No Fly Zone ήρθε να προσθέσει δύο interceptions.

Αρχίζει λοιπόν να σχηματίζεται σιγά σιγά ένα πλάνο. Το βασικό ρόλο καλείται να τον παίξει η άμυνα που πρέπει υποχρεωτικά να είναι elite. Το πρώτο συστατικό είναι η πίεση που πρέπει να ασκηθεί στον quarterback τόσο στο κέντρο από την defensive line, όσο και περιφερειακά από τους outside pass rushers. Όταν έχει χρόνο στη διάθεσή του το Νο12 μπορεί να είναι φονικός για οποιαδήποτε άμυνα χάρη στο πλάνο που έχει καταστρώσει νωρίτερα o Belichick και φυσικά τη δική του εξαιρετική ικανότητα να βρίσκει το βέλτιστο matchup για τις πάσες του.

Τα καλά νέα για τους Jaguars είναι πως διαθέτουν μια elite άμυνα με το ταλέντο να ξεχειλίζει σε πολλές βασικές θέσεις. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν οι Calais Campbell και Malik Jackson που μπορούν να δημιουργήσουν εσωτερική πίεση στην offensive line των Patriots και να φτάσουν μέχρι το sack αν κερδίσουν καθαρά τον προσωπικό τους αντίπαλο. Η συγκεκριμένη πίεση μάλιστα δημιουργεί ευκαιρίες και στους pass rushers Yannick Ngakoue και Dante Fowler που μετράνε 12 και 8 sacks αντίστοιχα στην φετινή σεζόν. Ακόμα όμως και τις φορές που η πίεση δεν θα προλάβει να φτάσει μέχρι τον Brady ο αποδέκτης της πάσας του θα χρειαστεί να κερδίσει έναν πολύ δύσκολο αντίπαλο για να πάρει και να διατηρήσει την κατοχή της μπάλας. Αυτό γιατί το δίδυμο cornerbacks των Jaguars με τους AJ Bouye και Jalen Ramsey είναι από τα καλύτερα στο NFL. Αν το secondary των Jaguars κερδίζει συνεχώς τους receivers των Patriots τότε μπορεί να βγάλει έμμεσα από το παιχνίδι και τον Brady.

Ένα ακόμα, λιγότερο φανερό, χαρτί της άμυνας των Jaguars είναι πως από τη φύση του παιχνιδιού τους αχρηστεύουν την ικανότητα του Brady να αποκρυπτογραφεί τις αντίπαλες άμυνες και να διαβάζει τις «μεταμφιέσεις» που επιχειρούν οι defensive coordinators για να κρύψουν τις πραγματικές τους προθέσεις. Οι Jaguars δεν κρύβουν τι σκοπεύουν να κάνουν, θέλουν απλά να σε κερδίσουν με ωμή δύναμη και με την λογική “my guy is better than your guy”.

Το δεύτερο κομμάτι του πλάνου έχει να κάνει με την επίθεση και χωρίζεται σε δύο παρακλάδια. Το πρώτο παρακλάδι έχει σαν στόχο του να κρατήσει την επίθεση των Patriots όσο το δυνατόν περισσότερο στον πάγκο δίνοντας ανάσες στην άμυνα και κατεβάζοντας το συνολικό σκορ του αγώνα. Το βάρος του συγκεκριμένου εγχειρήματος θα πέσει στον Leonard Fournette με πολλά run plays που θα σπαταλήσουν πολύτιμα δευτερόλεπτα και θα «μικρύνουν» τον αγώνα δίνοντας λιγότερες κατοχές και στις δύο ομάδες. Το δεύτερο παρακλάδι έχει να κάνει με τα turnovers και αφορά κυρίως τον Blake Bortles. Το να κερδίσεις την μάχη των λαθών (ή έστω να μην τη χάσεις) πάει χέρι-χέρι με τη νίκη σε έναν αγώνα χαμηλού σκορ. Ο Blake Bortles σε κάνει να πιστεύεις πως θα μπορούσες και εσύ να παίξεις quarterback στο NFL αν οι γονείς σου σου είχαν πάρει μια μπάλα american football σε ηλικία 5 ετών αντί να σε στείλουν να μάθεις κιθάρα ή να παίξεις τέννις. Είναι λοιπόν πολύ βασικό να αντισταθεί στον πειρασμό να πασάρει αφού με κάθε πάσα που επιχειρεί η πιθανότητα νίκης των Jaguars μειώνεται κατά 1%.

Η επίθεση των Jaguars είναι από απλή ως απλοϊκή. Αυτό περιέργως εξουδετερώνει (σε κάποιο βαθμό) ένα ακόμα βασικό όπλο από την φαρέτρα των Patriots που δεν είναι άλλο από το game planning του Belichick. Δεν μπορείς να κάνεις outsmart κάποιον όταν δεν είναι καν smart. Πρέπει απλά να τον κερδίσεις σε ένα old-school ground and pound παιχνίδι που η ομάδα των Jaguars είναι χτισμένη να αντέχει επί 60 λεπτά και έχει το αμυντικό ταλέντο και την επιθετική επιμονή για να το φέρει σε πέρας.

Η ιστορία λοιπόν μας διδάσκει πως το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι η πίεση στον Brady, η επικράτηση στο turnover battle και η κατοχή της μπάλας. Το έμψυχο υλικό υπάρχει στην άμυνα και το running game του Jacksonville, αλλά ο Bortles αποτελεί έναν εξαιρετικά ανησυχητικό παράγοντα. Πέραν του Bortles πάντως οι Jags θα πρέπει να ξεπεράσουν το πλεονέκτημα εμπειρίας των Patriots και φυσικά το ίδιο το Foxborough. Αυτό όμως είναι το τίμημα της δόξας και της πρόκρισης στο SuperBowl. Άλλωστε όπως έλεγε και ο τεράστιος Rick Flair….“To be the Man you got to beat the Man!!”