Είμαστε φαν τόσο του θεάματος όσο και της ουσίας σαν λαός εμείς οι Έλληνες. Και όσο μπορεί να μας συναρπάζει αυτό το φανταστικό σπορ που ονομάζεται football στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, άλλο τόσο τείνουμε να μην καταλαβαίνουμε και την ουσία του παιχνιδιού. Η αλήθεια να λέγεται όμως. Οι κανόνες που έχει εφαρμόσει η λίγκα του American Football, η κατά τον κόσμο γνωστή και ως NFL, είναι κάτι παραπάνω από περίπλοκοι. Πολύς κόσμος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τείνει να μην πιάνει κάμποσους κανονισμούς, οπότε φανταστείτε πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για τον Έλληνα φίλαθλο, να μπορέσει να καταλάβει ορισμένες φορές τι βλέπει. Όχι, σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε την νοημοσύνη μας. Απλά όπως και να το κάνουμε το NFL δεν είναι και το βασικό σπορ θεάματος στα Ελληνικά εδάφη, οπότε πολλοί εξ’ ημών ίσως να μην έχουμε και την διάθεση να ψάξουμε τους κανονισμούς του σπορ, οπότε βλέπουμε απλά 22 παίχτες να δέρνουν ο ένας τον άλλο, και αυτό μας εντυπωσιάζει. Πήραμε την πρωτοβουλία λοιπόν να σας εξηγήσουμε στον πιο απλό τρόπο το τι εστί American Football ούτως ώστε, να μπορέσετε να απολαύσετε ακόμη περισσότερο αυτό το οποίο βλέπετε στους δέκτες σας κάθε Κυριακή. 

ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Ο αγωνιστικός χώρος, στον οποίο καλούνται δύο αντίπαλες ομάδες να κοντραριστούνε έχει διαστάσεις 120 γιαρδών (109.7 μέτρα). Το πεδίο δράσης των αγωνιζόμενων είναι οι 100 γιάρδες, ενώ 10 γιάρδες είναι η απόσταση της κάθε εστίας (τα υψηλά γκολπόστ) από το end zone (το σημείο σκοραρίσματος σε πιο απλά λόγια). Μία εστία υπάρχει στην μία πλευρά του αγωνιστικού χώρου και μία στην έτερη. Τουτέστιν το συνολικό μήκος του γηπέδου είναι 120 γιάρδες. Το πλάτος του γηπέδου περιορίζεται στις 53,7 γιάρδες (48,7 μέτρα). Τα goalposts (τα σημεία που σκοράρουνε οι kickers δηλαδή) έχουνε πλάτος 18 πόδια και 6 ίντσες, ενώ το οριζόντιο δοκάρι τους οφείλει να είναι τουλάχιστον 10 πόδια από το έδαφος. Από τις 2 άκρες του οριζόντιου δοκαριού εκτείνονται 2 κάθετα δοκάρια ύψους 30 ποδιών (κάτι που μας δίνει συνολικό ύψος τα 40 πόδια). Στην κορυφή του κάθε δοκαριού επισυνάπτονται μια κορδέλα 4 ιντσών, ούτως ώστε οι kickers να βλέπουνε τα όρια στα οποία μπορούνε να σουτάρουνε. Στο συγκεκριμένο εμβαδό λοιπόν οι kickers μπορούνε να βάλουνε το λεγόμενο field goal (θα εξηγήσουμε παρακάτω τι σημαίνει αυτό). Τώρα όπως τονίσαμε και πριν η απόσταση του τέρματος από την αρχή του end zone είναι φτάνει στις 10 γιάρδες. Κάτι που σημαίνει πως το end zone, η αλλιώς το σημείο στο οποίοι μπορούνε να σκοράρουνε οι επιτιθέμενοι έχει μήκος 10 γιαρδών και πλάτος 53,7 γιάρδες. Οποιαδήποτε είσοδος επιτιθέμενου, κατόχου της μπάλας παράλληλα (χωρίς παράβαση βέβαια) στον συγκεκριμένο χώρο, δίνει στην ομάδα του 6 πόντους. Στο μήκος του αγωνιστικού χώρου όπως πολλοί μπορεί να έχετε προσέξει υπάρχουνε δέκα γραμμές. Μία για κάθε 10 γιάρδες του αγωνιστικού χώρου. Αυτό βοηθάει σε γενικές γραμμές τις 2 ομάδες να ξέρουνε σε ποιο σημείο του γηπέδου βρίσκονται. Από την μια πλευρά του γηπέδου η καταμέτρηση ξεκινάει από τις 10 έως τις 50 γιάρδες, και από το σημείο εκείνου, η καταμέτρηση πηγαίνει πίσω από τις 50 στις 10. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να καταλάβουμε πως η επιτιθέμενη ομάδα, εισήλθε στο πεδίο δράσης της αμυνόμενης. Στην μέση του γηπέδου, στις δύο πλευρές βρίσκονται οι πάγκοι των διαιτητών και των 2 αντίπαλων ομάδων. Στα 6 πόδια από τον αγωνιστικό χώρο βρίσκεται ο πάγκος των παραγόντων της λίγκας, και των διαιτητών. Στις 12 ο πάγκος των προπονητών. Στις 15 γιάρδες, ο πάγκος των παιχτών και στις 25 γιάρδες απόσταση από τον αγωνιστικό χώρο παρευρίσκονται οι δημοσιογράφοι του τηλεοπτικού σταθμού που καλύπτουνε την αναμέτρηση, αλλά και του επίσημου site του NFL. 

Η ΜΠΑΛΑ

Η κωνική Θεά του American Football, οφείλει να είναι καφέ χρώματος και σχεδιασμένη από την εταιρεία αθλητικών ειδών Wilson, να είναι hand selected και να φέρει πάνω της την υπογραφή του κομισάριου της λίγκας Roger Goodell. Το μέγεθος και το βάρος της μπάλας οφείλουνε να έχουνε τις εξής διαστάσεις. Επιμήκη άξονα: 11 έως 11 και 1/4 ίντσες. Μακρά περιφέρεια 28 έως 28,5 ίντσες, σύντομη περιφέρεια: 21 έως 21 και 1/4 ίντσες. Βάρος: 14 έως 15 ounces. Εν συνεχεία οι μπάλες που θα διαλέξουνε οι 2 ομάδες για έναν αγώνα, οφείλουνε να είναι φουσκωμένες μέσα στα όρια που έχει αποφασίσει η λίγκα. Ποια είναι αυτά; Από 12,5 έως 13,5 pounds. Παραπάνω η παρακάτω  από αυτά τα όρια, θεωρείται παράβαση και τιμωρείται, όπως πολλοί από εμάς μπορεί να προσέξαμε κατά την διάρκεια της σεζόν 2014. Η κάθε ομάδα πριν την έναρξη ενός αγώνα μπορεί να διαλέξει 12 μπάλες, με τις οποίες μπορεί να αγωνιστεί κατά την διάρκεια της αναμέτρησης. Οι συγκεκριμένες μπάλες περνάνε από τους απαραίτητους ελέγχους, για την απόδοση αέρα εντός των σφαιρών, και εν συνεχεία περνάνε από την έγκριση του διαιτητή. Οι υπεύθυνοι του αθλητικού υλικού της κάθε ομάδας, οφείλουνε να προμηθεύουνε τους παίχτες της κάθε επιτιθέμενης ομάδας (πολύ περισσότερο τον Quarterback) με μία από τις επιλεγμένες μπάλες. 

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Μια αναμέτρηση διαρκεί 60 λεπτά και χωρίζεται σε 4 περιόδους των 15 λεπτών και στον αγωνιστικό χώρο αγωνίζονται 11 της επιτιθέμενης ομάδας, ενάντιων 11 της αμυνόμενης. Οι αρχηγοί των δύο αντιπάλων μαζεύονται στο κέντρο του γηπέδου για να κάνουνε το καθιερωμένο coin toss (κορόνα η γράμματα εν ελληνιστί) και ο νικητής του τυχερού στριψίματος διαλέγει αν θέλει να υποδεχτεί η να σουτάρει την μπάλα. Κάπου εδώ να πούμε πως σέντρα στην αναμέτρηση γίνεται και στην 3η περίοδο, μόνο που αυτή την φορά την κάνει η έτερη ομάδα. Η σέντρα γίνεται από τις 35 γιάρδες, στο μισό της ομάδας που σουτάρει. Τώρα ο υποδοχέας της μπάλας έχει την ευκαιρία να τρέξει όσο πιο μακριά μπορεί (ακόμη και στο end zone). Στο σημείο που θα τον σταματήσει η αμυνόμενη ομάδα, ξεκινάει η επίθεση της επιτιθέμενης ομάδας. Υπάρχει και το άλλο ενδεχόμενο βέβαια. Να υποδεχτεί την μπάλα ο υποδοχέας και απλά να πέσει στο ένα του γόνατο, και η επίθεση της ομάδας του να ξεκινήσει από τις καθιερωμένες 25 γιάρδες. Το ίδιο συμβαίνει, και αν η μπάλα καταλήξει πολύ μακριά, εκτός αγωνιστικού χώρου. Ο χρόνος του παιχνιδιού διακόπτεται μόνο όταν έχουμε incomplete πάσα, όταν έχουμε άουτ, όταν σφυριχτεί κάποια ποινή από τους διαιτητές ή σε περίπτωση timeout. Μιας και αναφέραμε τα time outs, οφείλουμε να εξηγήσουμε και την περίπλοκη κατάσταση της συγκεκριμένης υπόθεσης. Για κάθε ημίχρονο (δύο περιόδους δηλαδή), ο προπονητής της κάθε ομάδας μπορεί να καλέσει τρία time outs. Από την στιγμή που η τηλεόραση και τα media έχουνε μπει για τα καλά μέσα στον αθλητισμό (τα τηλεοπτικά δικαιώματα του NFL, είναι τα ακριβότερα από κάθε άλλο σπορ), οι τηλεοπτικοί σταθμοί απαίτησαν να αυξηθούνε τα time outs, κυρίως για διαφημιστικούς λόγους. Έτσι μετά από κάμποσα χρόνια αντιπαραθέσεων, εφαρμόστηκαν τα λεγόμενα commercial time outs, κάτι που ναι μεν δίνει στους προπονητές των δύο ομάδων έξτρα χρόνο για στρατηγικές σκέψεις με τους παίχτες τους, αλλά πιθανότατα εκνευρίζει αφάνταστα το τηλεοπτικό κοινό. Σε ώρες τηλεοπτικής αιχμής τα time outs είναι περισσότερα. Η βασική μορφή του παιχνιδιού περιλαμβάνει δύο ομάδες, μία εκ των οποίων έχει στην κατοχή της την μπάλα. Η ομάδα που έχει στην κατοχή της την μπάλα, ονομάζεται η επίθεση, και προσπαθεί να την προωθήσει προς το end zone, ζώνη βαθμολογίας και στα δύο άκρα του γηπέδου. Η άλλη ομάδα, που ονομάζεται η άμυνα, προσπαθεί να σταματήσει την επίθεση και να αποτρέψει την προώθηση της μπάλας. Τώρα όταν η επιτιθέμενη ομάδα, έχει στην κατοχή της την μπάλα, από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου και να ξεκινήσει έχει 4 ευκαιρίες να καλύψει η να ξεπεράσει μια απόσταση 10 γιαρδών. Όταν λοιπόν βλέπουμε λοιπόν στους δέκτες μας την ένδειξη 1st and 10 σημαίνει πως το επιτιθέμενο squad βρίσκεται στην 1η της προσπάθεια (η αλλιώς down) και έχει να καλύψει 10 γιάρδες. Αν σε αυτήν την προσπάθεια για παράδειγμα έχει καταφέρει να καλύψει 4 γιάρδες, τότε η επόμενη ένδειξη που θα εμφανιστεί στις οθόνες μας θα γράφει 2nd and 6. Αν η άμυνα παρόλα αυτά καταφέρει να εμποδίσει την πασαδόρο από το να κάνει πάσα και του κάνει το λεγόμενο sack, τότε η επόμενη προσπάθεια ξεκινάει από μακρινότερη απόσταση (π.χ: 2nd and 14). Σε περίπτωση που οι απαιτούμενες 10 γιάρδες καλυφτούνε από την επιτιθέμενη ομάδα τότε, αυτόματα η ίδια κερδίζει 4 νέες προσπάθειες για να καλύψει εκ νέου τις επόμενες δέκα γιάρδες. Περίπτωση να μην ανανεωθούνε οι προσπάθειες της ομάδας, είναι ο υποδοχέας η ακόμη και ο πασαδόρος να έχουνε καλύψει την απαιτούμενη απόσταση μέχρι το end zone και να έχουνε σκοράρει, η η αντίπαλη άμυνα να έχει κλέψει την μπάλα. Κάτι που σημαίνει πως οι ρόλοι αλλάζουνε. Σε περίπτωση που η επιτιθέμενη μεριά βρίσκεται στο δικό της μισό του γηπέδου και παράλληλα στο 4ο down είναι σύνηθες οι προπονητές να επιλέγουνε να στείλουνε τον punter τους μέσα (αυτόν που κάνει τα βολέ, όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα), διότι υπάρχει κίνδυνος να μην περάσουνε εν τέλει την απόσταση οι παίχτες και η επίθεση της αντίπαλης ομάδας, να ξεκινήσει σε σημείο πολύ κοντά στο end zone. Για αυτόν τον λόγο μπαίνουνε μέσα οι punters για να διώξουνε την μπάλα όσο πιο μακριά μπορούνε και η αντίπαλη επίθεση να ξεκινήσει από μακρινό σημείο. Ο χώρος των τελευταίων δέκα γιαρδών  πριν το end zone της αντίπαλης άμυνας, ονομάζεται red zone. Κάτι που σημαίνει πως το επιτιθέμενο squad έχει φτάσει σε επικίνδυνο σημείο για να μπει στο σημείο σκοραρίσματος, κατά της αντίπαλης ομάδας. Όταν μια ομάδα επιτίθεται από την απόσταση του red zone, μαζί με τα downs θα βλέπουμε στις οθόνες μας και την ένδειξη goal. Στο πρώτο down δηλαδή αντί να βλέπουμε το καθιερωμένο 1st and 10, θα βλέπουμε την ένδειξη 1st and goal. Κάτι που σημαίνει πως η υπολειπόμενη απόσταση, αν καλυφθεί δίνει πόντους στην επιτιθέμενη ομάδα. Σε περίπτωση που στις τρείς πρώτες προσπάθειες, η ομάδα δεν καταφέρει να σκοράρει, οι προπονητές συνήθως επιλέγουνε να στείλουνε το field goal unit τους. Κάτι που σημαίνει πως έρχεται ο περίφημος kicker για να κλοτσήσει την μπάλα εντός των ορίων του goal post (της εστίας). Η συγκεκριμένη προσπάθεια σε περίπτωση ευστοχίας δίνει στην επιτιθέμενη μεριά 3 πόντους. Τώρα αν στην άλλη περίπτωση, ένας κάτοχος της μπάλας καταφέρει να μπει εντός των ορίων του end zone, τότε η ομάδα του αυτόματα κερδίζει 6 πόντους. Από εκεί και έπειτα υπάρχουνε δύο επιλογές για να κερδίσει η επίθεση έξτρα πόντους. Η πρώτη είναι να μπει ο kicker και να σουτάρει από τις 25 γιάρδες απόσταση από το τέρμα, και σε περίπτωση που ευστοχήσει να δώσει έναν έξτρα πόντο στην ομάδα του. Και η δεύτερη και πιο παράτολμη επιλογή, είναι να επιλέξει ο προπονητής να πάει η ομάδα του για σκοράρισμα 2 πόντων. Αυτό επιτυγχάνεται σε περίπτωση που κάποιος παίχτης της επιτιθέμενης μεριάς βάλει την μπάλα ξανά στο end zone, μετά από μια και μοναδική επίθεση που ξεκινάει από τις 10 γιάρδες απόσταση, από το σημείο σκοραρίσματος. Με λίγα λόγια λοιπόν, σκοπός της επίθεσης είναι να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα κατά την διάρκεια που έχει στην κατοχή της, την μπάλα (μπορεί να πάρει από 0 έως 8 πόντους) και στόχος της αμυνόμενης μεριάς είναι αποτρέψει κάτι τέτοιο από το να συμβεί. 

Τώρα καλό θα είναι για όλους, να εξηγήσουμε το τι σημαίνουνε κάποια calls που ακούμε πολύ συχνά από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες και μπορεί να μας μπερδεύουνε. 

Eligible Receivers

Κατά την διάρκεια μιας επίθεσης, δεν έχουνε όλοι οι παίκτες το δικαίωμα να υποδεχτούνε την μπάλα. Αυτό το δικαίωμα το έχουνε έξι παίχτες από την επιτιθέμενη μεριάς, οι οποίοι οφείλουνε να βρίσκονται μια γιάρδα τουλάχιστον, πίσω από το line of snap. Δικαίωμα να υποδεχτούνε και να κουβαλήσουνε στην συνέχεια την μπάλα, έχουνε όλοι οι παίχτες της επιτιθέμενης ομάδας, μόνο σε περίπτωση που αντίπαλος αμυντικός ακουμπήσει την μπάλα, και αυτή αλλάξει πορεία. Βασική προϋπόθεση για αυτό, είναι η μπάλα να μην ακουμπήσει το έδαφος. Eligble να πάρουνε στην κατοχή τους την μπάλα, είναι και όλοι οι παίχτες της αντίπαλης άμυνας. Επίσης καλό θα είναι να τονίσουμε πως not eligible receivers είναι όσοι παίχτες της επιτιθέμενης ομάδας φοράνε τα νούμερα 50 έως 79. Οι συγκεκριμένοι παίχτες είναι συνήθως αυτοί που απαρτίζουνε την offensive line μιας ομάδας. Οι παίχτες οι οποίοι προστατεύουνε τον QB με λίγα λόγια, η αλλιώς αυτοί που τα βάζουνε με τους σκληρούς αμυντικούς των αντιπάλων. Η μοναδική περίπτωση κάποιος από τους συγκεκριμένους παίχτες να μπορέσει να υποδεχτεί πάσα, είναι να το πούνε οι ίδιοι στον διαιτητή μετά από εντολή του προπονητή τους. Παράλληλα θα πρέπει να τονίσουνε ποιανού την θέση παίρνουνε ως eligible receiver. Όπως και να έχει δηλαδή, οι eligible receivers παραμένουνε 6. 

Substitutions 

Οι γνωστές σε πολλούς από εμάς και ως αλλαγές. Κάθε ομάδα οφείλει να έχει 11 παίχτες μέσα στον αγωνιστικό χώρο και ανά οποιαδήποτε στιγμή η μπάλα είναι “νεκρή” (έχει σφυριχτεί κάποια παράβαση, έχει βγει η μπάλα εκτός ορίων του αγωνιστικού χώρου, βρισκόμαστε σε time out) μπορεί να προβεί σε αλλαγή ενός η και περισσότερων παιχτών. Οι παίχτες οι οποίοι εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο, δεν επιτρέπεται να προβούνε στις γνωστές σε όλους μας ¨ καθυστερήσεις ¨, μιας και η πράξη αυτή θεωρείται ως αντιαθλητική συμπεριφορά και η ομάδα του παίχτη τιμωρείται (συνήθως με πέντε γιάρδες τιμωρία). Το ίδιο βεβαίως υφίσταται και σε όσους παίχτες αποχωρούνε από τον αγωνιστικό χώρο. 

ΤΑ CALLS

Touchdown (TD): Την συγκεκριμένη φράση την ακούμε, όταν κάποιος κάτοχος της μπάλας, καταφέρνει να μπει με την μπάλα στο end zone του αντιπάλου. Αυτό μπορεί να συμβεί με τους εξής τρόπους. Να καλύψει κάποιος την απόσταση με την μπάλα στα χέρια μέχρι το σημείο σκοραρίσματος. Να βρεθεί κάποιος παίχτης μέσα στο σημείο σκοραρίσματος και να δεχτεί μια επιτυχημένη πάσα από τον πασαδόρο του. Να κλέψει ένας αμυνόμενος την μπάλα και να διανύσει όλη την απόσταση μέχρι το αντίπαλο end zone. Να υποδεχθεί ο υποδοχέας των special teams την μπάλα και να καλύψει όλη την απόσταση μέχρι το αντίπαλο end zone (αυτό μπορεί να γίνει μετά από την περίφημη σέντρα των αντιπάλων). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το Touchdown δίνει την ομάδα που το επιτυγχάνει 6 πόντους. 

Incomplete pass: Όταν ο πασαδόρος, δίνει μια ανεπιτυχή πάσα, η δεν βρίσκει στόχο, η όταν ο υποδοχέας δεν καταφέρνει να παραλάβει με επιτυχή τρόπο την μπάλα (π.χ του γλιστρήσει η μπάλα, όταν πάει να την υποδεχθεί). 

Interception: Αυτό συμβαίνει όταν ένας παίχτης της αμυνόμενης ομάδας, καταφέρει και κλέψει την μπάλα μετά από πάσα του quarterback. Π.χ, ο πασαδόρος πετάει την μπάλα προσπαθώντας να βρει τον υποδοχέα και ο αμυνόμενος έχει πάρει καλύτερη θέση και την κλέβει. Τώρα ο αμυνόμενος, μπορεί να πέσει στο έδαφος με την μπάλα, και να δώσει επίθεση στην ομάδα του, από το σημείο που έπεσε, η να προσπαθήσει να καλύψει την απόσταση μέχρι το αντίπαλο end zone και να χαρίσει στην ομάδα του 6 πόντους. 

Fumble: Όταν ο κάτοχος της μπάλας, χάσει τον έλεγχο της μπάλας μέσα από τα χέρια του. Αυτό μπορεί να συμβεί, είτε από απερισκεψία, είτε από μια κόντρα με τον αντίπαλο. Συμβαίνει πολύ συχνά στους λεγόμενους running backs. Αυτούς που περνούνε την μπάλα από τα χέρια του QB και προσπαθούνε να καλύψουνε όση περισσότερη απόσταση μπορούνε. 

Sack: Τα περίφημα sacks αποτελούνε την χαρά του κάθε αμυνόμενου. Συμβαίνουνε όταν κάποιο μέλος της αμυνόμενης μεριάς, καταφέρει να ρίξει τον αντίπαλο πασαδόρο στο έδαφος, ενώ αυτός έχει ακόμη την κατοχή της μπάλας στα χέρια του. Συνήθως σε περίπτωση επιτυχίας μιας τέτοιας προσπάθειας, ο αμυντικός ξεσπάει σε πολλούς και παράξενους πανηγυρισμούς. 

Tip: Το tip αποτελεί μια incomplete pass, μόνο που σε αυτή την περίπτωση ο αμυντικός καταφέρει να αποτρέψει την πορεία της μπάλας από το να φτάσει στον στόχο της (δηλαδή τον υποδοχέα). 

Snaps: Έχετε μήπως προσέξει πως προτού ξεκινήσει μια επίθεση στο American Football, ορισμένοι χοντροί τύποι, βρίσκονται σκυμμένοι και ένας από αυτούς δίνει την μπάλα πίσω στον πασαδόρο για να προβεί αυτός στην επιθετική του προσπάθεια; Ε λοιπόν, αυτό το πράγμα ονομάζεται snap. Βασική προϋπόθεση για να εφαρμοστεί ένα επιτυχημένο snap, είναι ο υποδοχέας της μπάλας να βρίσκεται πίσω από το line of snap, και κάποιο μέλος από την αντίπαλη άμυνα να μην ξεκινήσει προτού η μπάλα φύγει από το έδαφος. 

Calls: Όταν ο προπονητής της κάθε ομάδας, επιλέγει ένα σύστημα παιχνιδιού και οι παίχτες του προσπαθούνε να το εφαρμόσουνε. Calls υπάρχουνε τόσο για την επίθεση, όσο και για την άμυνα, αλλά και για τα special teams. Είναι τόσα πολλά, που δεν μας προκαλεί καμία απορία για το ποιόν λόγο μια ομάδα, έχει τόσους πολλούς προπονητές στην σύνθεση της. 

Face Mask: Όταν κάποιος παίχτης, τραβάει τον αντίπαλο του, από το κράνος του. Αυτό με λίγα λόγια απαγορεύεται. 

Unnecessary roughness:  Υπάρχουνε πολλές και μπερδεμένες έννοιες στον συγκεκριμένο τομέα, ωστόσο η πλήρη μετάφραση της λέξης μπορεί να μας βοηθήσει έως ένα σημείο. Μη απαραίτητη βία μεταφράζεται στα ελληνικά ο όρος. Και στους κανονισμούς του NFL αυτό συμβαίνει όταν κάποιος αμυνόμενος χτυπήσει έναν αντίπαλο του, με το κράνος του σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος του, την στιγμή που ο ίδιος δεν καλύπτεται. Επίσης κάποιος αμυνόμενος δεν μπορεί να χτυπήσει τον αντίπαλο του, άμα ο ίδιος δεν έχει συμμετοχή στην φάση. Αυτό ισχύει περισσότερο για τους πασαδόρους και τους kickers - punters. Από την στιγμή που ο πασαδόρος δώσει την πάσα, κάποιος αντίπαλος δεν μπορεί να τον χτυπήσει. Όπως επίσης απαγορεύεται στους αμυντικούς μιας ομάδας, να χτυπήσουνε κάποιον kicker η punter, την στιγμή που η μπάλα έχει φύγει από το πόδι τους. 

Pass interference: Παρεμπόδιση πάσας σε απλά ελληνικά. Μόνο που στο NFL τίποτα δεν μπορεί να μεταφραστεί σε κάτι απλό. Λοιπόν όπως τονίσαμε και πριν υπάρχουνε έξι παίχτες της επιτιθέμενης ομάδας οι οποίοι μπορούνε να υποδεχτούνε την μπάλα. Οι αντίπαλοι αμυντικοί μπορούνε να εμποδίσουνε τους συγκεκριμένους παίχτες από το να δεχτούνε πάσα μέχρι το line of scrimmage. Τι είναι το line of scrimmage; Είναι το όριο, μέχρι το οποίο ο πασαδόρος, η οποιοδήποτε επιτιθέμενος μπορεί να κάνει μια πάσα. Αν λοιπόν ο οποιοδήποτε υποψήφιος υποδοχέας της μπάλας περάσει το line of scrimmage, τότε ο αντίπαλος αμυντικός οφείλει να προσπαθήσει να ανακόψει την πορεία της μπάλας και όχι να παρεμποδίσει τον παίχτη. Με λίγα λόγια δεν μπορεί κάποιος αμυντικός να σπρώξει τον επιτιθέμενο ο οποίος είναι και eligible receiver, η να τον ρίξει κάτω, η να του κρατήσει τα χέρια από το να δεχτεί την μπάλα. Μπορεί κάλλιστα να προσπαθήσει να κλέψει την μπάλα η να αλλάξει την πορεία της. Η συγκεκριμένη παράβαση συνήθως τιμωρείται με πέντε γιάρδες κατά της αμυνόμενης ομάδας. Η επιτιθέμενη ομάδα δηλαδή κέρδισε πέντε γιάρδες στην επίθεση της. 

Safety: Υπάρχει ο κανονισμός του Safety, αλλά και η αγωνιστικής θέση ενός παίχτη που ονομάζεται Safety. Εδώ θα μιλήσουμε για τον κανονισμό. Ο οποίος δεν είναι και τόσο δύσκολος, κάτι το οποίο μας ξαφνιάζει. Λοιπόν safety μπορεί να συμβεί, αν η επιτιθέμενη ομάδα ξεκινάει επίθεση μέσα από το δικό της end zone και παράλληλα δεν καταφέρει στο τέλος του snap να βγάλει την μπάλα εκτός ορίων του end zone. Αυτό αυτόματα δίνει στην αντίπαλη ομάδα δύο πόντους. Αυτό επίσης μπορεί να συμβεί αν ο πασαδόρος δεχτεί την μπάλα μέσα στο end zone της ομάδας του, και δώσει ανεπιτυχή πάσα, η άμα οι αντίπαλοι αμυντικοί τον ρίξουνε κάτω εντός των ορίων του end zone. Τέλος safety μπορεί να υπάρξει σε περίπτωση που ο kicker - punter πάει να κλωτ σήσει την μπάλα, και αυτή ανακοπεί από τον αντίπαλο αμυντικό και με μιας καταλήξει μέσα στο end zone. Κάτι το οποίο συμβαίνει πολύ σπάνια.