Το να δοξάσει κανείς ξανά τον Aaron Rodgers δεν θα είναι κάτι καινούριο, άσε που κινδυνεύει να γίνει και γραφικός. Το να βλέπουμε ξανά όμως, μια συναρπαστική αναμέτρηση ανάμεσα σε Bears και Packers, μετά από χρόνια, αποτελεί αξία ανεκτίμητη. Οι δύο αρχαιότεροι αντίπαλοι στην ιστορία του American Football, μας προσέφεραν ένα συναρπαστικό show, στο Lambeau Field, κάτω από τα λαμπερά φώτα του Sunday Night Football. Στους εορτασμούς για τα 100 χρόνια ιστορίας των Green Bay Packers, οι ίδιοι διάλεξαν τους μεγάλους τους αντιπάλους για να γιορτάσουν. Και γιόρτασαν με νίκη μεν, αλλά σε μια αναμέτρηση που έσπασε καρδιές δε. 

Οι Bears αγωνίζονται φέτος, για να αποδείξουν πως πάνω από όλα δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος για κανέναν και με το καλημέρα, οι ίδιοι κατάφεραν να αποδείξουν του λόγου το αληθές. Έκαναν την ζωή των Cheeseheads δύσκολη μέσα στην έδρα τους και αν δεν ήταν η απειρία τους, τότε πιθανότατα να είχαν αποδράσει μετά από πολλά χρόνια, με την νίκη από το Wisconsin. Το ματς χαρακτηρίστηκε από την τρομερή απόδοση του νεοφερμένου στις Αρκούδες Khalil Mack, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο έκανε ότι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο και απέδειξε για ποιον λόγο ξοδεύτηκαν ένα κάρο λεφτά για την πάρτη του, αλλά και από το κρεσέντο του Aaron Rodgers στον 2ο ημίχρονο, την στιγμή που όλο το Lambaeu έτρεμε για κάποιον σοβαρό τραυματισμό του ηγέτη τους. 

Ο Mack έκανε πράγματα και θαύματα στο πρώτο μισό του αγώνα, διάρκεια κατά την οποία ο ίδιος σημείωσε τρία tackles, ένα Interception, το οποίο μετέτρεψε σε pick 6, ένα Forced Fumble και ένα Sack στον Rodgers το οποίο ήταν τόσο σκληρό, σε σημείο που ο Rodgers κρατούσε το γόνατο του και σφάδαζε στους πόνους. Εκείνη ήταν και η στιγμή που ο Aaron the Cannon μεταφέρθηκε εσπευσμένα στα αποδυτήρια και οι εξέδρες του Lambaeu πάγωσαν παρά το καλοκαιρινό κλίμα που επικρατούσε στην περιοχή. Μέχρι εκείνο το σημείο, οι φιλοξενούμενοι είχαν καταφέρει να πάρουν ένα προβάδισμα 17 πόντων (17 - 0) και σε κάποια στιγμή στο 3η περίοδο προηγούνταν ακόμη και με 20 (23 - 3). 

Khalil Mack is ridiculous. Its like a remake of The Waterboy.