Το καλοκαίρι που ασχολούμαστε όλοι με το που θα καταλήξει ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία του αθλήματος, Tom Brady, όταν αποφάσισε να πει αντίο στην ομάδα που τον ανέδειξε και την αποζημίωσε με το παραπάνω, όλοι είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας αυτή τη στιγμή…. Δηλαδή την ώρα που θα έμπαινε στα playoffs φορώντας τα χρώματα μιας άλλης ομάδας και αν με αυτή την ομάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει το 7ο δαχτυλίδι του.
Εκ των υστέρων, η επιλογή που έκανε με τους Buccaneers σε σχέση με τις άλλες ομάδες που ακούγονταν (Chargers, Bears, Raiders, Dolphins etc.) ήταν πολύ σοφή. Σε αυτή την ομάδα αποδέχτηκαν απόλυτα το χαρακτήρα του win-now που είχε ανάγκη εκείνος και πραγματικά το έκαναν πράξη. Πλήρωσαν αδρά να φέρουν (ή να ανανεώσουν) βετεράνους παίκτες που πιθανώς υπό άλλες συνθήκες δεν θα το έκαναν. Το πρόβλημα που φάνηκε από την αρχή και τελικά επιβεβαιώθηκε ήταν βεβαίως στο πρόσωπο του προπονητή και το σύστημα αυτού. Ο Bruce Arians στην διαδρομή του στο NFL έπαιζε ένα άλλο football. Το motto του “no risk it, no biscuit” τα λέει όλα. Σε όσες ομάδες ήταν υπεύθυνος στο playcalling αυτές κυνηγούσαν μανιασμένα το big play παρά το φόβο του λάθους. Ακριβώς αντίθετο δηλαδή από αυτό που είχε μάθει να παίζει στους Patriots ο Brady επί 20 χρόνια. Στα χαρτιά λοιπόν εκεί υπήρχε ένα θέμα. Έχοντας παρακολουθήσει επιστάμενα τους Bucs όλη την regular season θεωρώ ότι αυτό το θέμα δεν λύθηκε ποτέ. Ο Τom προσπάθησε να πάει με τα νερά του προπονητή του και αυτό αρκετές φορές είχε καταστροφικές συνέπειες για εκείνους. Λάθη, εκνευρισμός, μουρμούρα ήταν σε ημερήσια διάταξη αρκετές βδομάδες μέσα στη σεζόν. Όταν όμως μιλάμε για ένα υλικό όπως αυτό που έχουν μαζέψει στην επίθεση το περιθώριο λάθους είναι πολύ μεγαλύτερο. Έτσι η τεράστια ποιότητα του ροστερ τους κράτησε στον αφρό παρά το γεγονός ότι δεν κατάφεραν καν να διεκδικήσουν την πρωτιά της NFC South τις τελευταίες αγωνιστικές, αφού οι Saints τους έκαναν με τα κρεμμυδάκια και στις δυο αναμετρήσεις που τους βρήκαν.
Απόψε λοιπόν, αυτό το προβληματικό μεν, πανάκριβο δε καράβι των Πειρατών έχει την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή, έχοντας βέβαια αποκτήσει σημαντική φόρα από το τελείωμα της κανονικής περιόδου, που για να τα λέμε κι όλα ήταν απέναντι σε αρκετά υποδεέστερους αντιπάλους. Πρώτος τους αντίπαλος σε αυτό τους το ταξίδι θα είναι, Washington Football Team, μια ομάδα που μπορεί κανείς να πει ότι υπό κατασκευή αλλά με λαμπρό μέλλον.
Η WFT μπορεί να είχε βασικό τον Alex Smith τελευταίο καιρό αλλά σίγουρα αυτός δεν είναι μια μακροχρόνια λύση στα 36 του, με το ιστορικό τραυματισμών που κουβαλάει. Τέτοια ήταν η περίπτωση του Dwayne Haskins, αλλά αυτό το παραμύθι είχε γρήγορα άδοξο τέλος, καθώς ο νεοφερμένος φέτος Ron Rivera δεν δέχτηκε την τεράστια ανωριμότητα του και αρχικά, στο ξεκίνημα της σεζόν, τον έστειλε στον πάγκο με συνοπτικές διαδικασίες. Από τότε πήραν την φανέλα του βασικού άλλοι δυο, και όταν εκείνοι τραυματίστηκαν και του δόθηκε αναγκαστικά σε εκείνον η μπαγκέτα, μετά το δεύτερο παιχνίδι που έπαιξε δεν ήθελε να τον βλέπει τόσο ο Rivera που τον έκοψαν! First round pick QB που κόπηκε στο δεύτερο του χρόνο! Πόσο πιο εξτριμ;
Σήμερα, δυστυχώς για τους γηπεδούχους ούτε ο Alex Smith θα είναι διαθέσιμος όμως. Τη θέση του βασικού θα έχει ξανά, όπως και την προηγούμενη εβδομάδα, ο άσημος (undrafted 5 χρόνια πριν) Taylor Heinicke. Έτσι το αρχικό ντισαβαντάζ με το οποίο έμπαιναν σε αυτή τη μάχη μεγεθύνθηκε κατά πολύ, γιατί μπορεί ο Alex Smith να μην έχει τόσο μεγάλες δυνατότητες ως πασέρ σε αυτή τη φάση της καριέρας του, αλλά σίγουρα έχει πολλές πολύτιμες παραστάσεις που θα βοηθούσαν τους πολύ νεαρούς συμπαίκτες του. Ειδικά το εξαιρετικό δίδυμο skill players που βρίσκονται στην επίθεση, όπως οι WR Terry McLaurin και ο RB Antonio Gibson, που απόψε λογικά θα τα βρουν σκούρα απέναντι στην άμυνα των φιλοξενούμενων.
Μια άμυνα που έχει ξεκάθαρο όπλο της το front 7 της, με πολλούς εξαιρετικούς pass rushers με προεξέχοντες τους Shaq Barrett και Jason Pierre Paul, αλλά και ένα πολυτάλαντο δίδυμο στη μέση του γηπέδου με τους LaVonte David και Devin White. Οι συγκεκριμένοι παρά το τρομερό skills set τους βέβαια είναι αρκετά επιρρεπής στο λάθος όταν πέφτουν σε coverage και πιθανώς ο Logan Thomas που θα βρουν απέναντι τους απόψε να μπορέσει να τους δημιουργήσει πρόβλημα, σε τέτοια κατάσταση που βρίσκεται τελευταίο μήνα.
Περνώντας στην άλλη πλευρά της μπάλας, αυτή που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον δηλαδή, η loaded επίθεση της οποίας ηγείται ο ΤΒ12 θα πρέπει να βρει έναν τρόπο να αναχαιτίσει την Defensive Line των αντιπάλων τους που αποτελείται από πέντε first round
picks, που στο δεύτερο μισό σπέρνουν τον τρόμο. Ειδικά το 2ο πικ του τελευταίου draft, ο Chase Young, έχει πάρει ήδη στο σπίτι του βραβείο του Defensive Rookie of the Year, και σίγουρα θα πάρει κάποιες ψήφους ακόμα και για το αντίστοιχο των μεγάλων, παρότι αυτό μοιάζει σίγουρο ότι θα πάει στον Aaron Donald για άλλη μια χρονιά!
Ο Brady ιστορικά όλες του τις μεγάλες ήττες τις έχει κάνει όταν έβρισκε άμυνες που είχαν εξαιρετικό pass rush. Η WFT σίγουρα έχει τέτοια αλλά δυστυχώς για εκείνους η επίθεση τους δεν μοιάζει ικανή να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στους Bucs. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πιστεύω ότι το ματς θα είναι κλειστό. Σε κάποια φάση στο πρώτο ημίχρονο ο Brady θα οδηγήσει την ομάδα του δυο τρία scoring drives, θα ξεφύγουν οι φιλοξενούμενοι και μετά η ανώνυμη ομάδα της πρωτεύουσας δεν θα μπορεί να τους φτάσει με τίποτα… Ειλικρινά μακάρι το παιχνίδι να ντέρμπι μέχρι το τέλος και έτσι να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο το Σαββατόβραδο μας!
Πρόβλεψη: Bucs 23-9
