Who: Miami Dolphins @ New England Patriots (03:20)
Where: Gillette Stadium (Foxborough, Massachusetts)
Betting Line: Dolphins -3
Weather: 18° C Rain
Injuries:
DOLPHINS
(Q) OT Terron Armstead, TE Julian Hill, S Elijah Campbell
(O) CB Nik Needham
(IR) CB Jalen Ramsey, RB Jeff Wilson Jr., CB Keion Crossen, OG Robert Jones
PATRIOTS
(Q) C David Andrews, CB Jonathan Jones, LT Trent Brown, WR Kayshon Boutte, OG Sidy Sow, OG Cole Strange, WR DeVante Parker, OG Mike Onwenu
(O) DE Trey Flowers, S Cody Davis
(IR) CB Jack Jones, OT Riley Reiff, WR Tyquan Thornton, CB Isaiah Bolden, WR Tre Nixon, LB Terez Hall
Για την παράδοση νικητή που φέρνουν πλέον πάντα στο τραπέζι οι Patriots, ποτέ μια ήττα δεν είναι ευτυχή μαντάτα. Στην προκειμένη περίπτωση όμως με τον τρόπο που έχασαν από τους πρωταθλητές της NFC, Philadelphia Eagles, την περασμένη Κυριακή, νομίζω ότι λίγοι θα απογοητεύτηκαν από την εικόνα της ομάδας και πιο συγκεκριμένα της επίθεσης του νέου Offensive Coordinator Bill O’Brien απέναντι σε μια άμυνα που πέρσι έσπερνε τρόμο όπου και αν πέρασε.
Η ομάδα του Bill Belichick κατάφερε να περιορίσει σε μεγάλο βαθμό την -θεωρητικά- υπερηχητική επίθεση του Jalen Hurts, αφήνοντας την σε 25 πόντους και ελάχιστες θετικές στιγμές μετά το 1ο Quarter της αναμέτρησης… Παρά το γρήγορο 16-0, με το οποίο ξεκίνησαν right out of the gate οι φιλοξενούμενοι στο πρώτο δεκαπεντάλεπτο, από εκεί και στο εξής κατάφεραν να σκοράρουν μόλις τρεις φορές στο 2ο μέρος και όλες ήταν μέσω του εξαιρετικού kicker τους, Jake Elliott. Αυτό ήταν καθαρά αποτέλεσμα της άμυνας των Βοστωνέζων που εντυπωσίασε με την πληρότητα που έδειξε, κάτι που νομίζω το γνωρίζαν ήδη όσοι παρακολουθούν τα τεκτενόμενα.
Αυτή την εβδομάδα βρίσκουν ακόμα μια τέτοια επίθεση, αυτή των Dolphins. Απλά αυτή στην πρεμιέρα έβγαλε μάτια απέναντι στους πάντα υπολογίσιμους Chargers. Με πάνω από 530 γιάρδες επίθεσης (!) τα Δελφίνια του Mike McDaniels, έκαναν γνωστό σε όλους ότι μαζί με την υγεία του Tua Tagovailoa επέστρεψαν και εκείνοι στη συζήτηση για Top Dawg της AFC East. Αυτό μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά αν συνυπολογίσουμε και την άσχημη ήττα των Bills από τους Jets στο 1ο MNF της χρονιάς, ενώ παράλληλα και την σοκαριστική απώλεια των δεύτερων στο ίδιο παιχνίδι, που ακούει στο όνομα Aaron Rodgers, η ομάδα με τα Τιρκουάζ με την πειστική της παράσταση ήδη προβάρει το στέμμα του division. Τουλάχιστον κάτι τέτοιο φαίνεται να πιστεύει το Vegas, που τους έχει πλέον πρώτο φαβορί για κατάκτηση, από 3ο που ήταν πριν την πρεμιέρα.
Ο εξαιρετικός signal caller της ομάδας από το South Beach έδειξε ακόμα καλύτερος από το περσινό του ξεκίνημα (όταν θεωρείτο βασικός MVP Candidate) πραγματοποιώντας την καλύτερη του εμφάνιση ως pro. 28/45 πάσες για 466 γιάρδες, 3 TDs και 1 ΙΝΤ ήταν ο τελικός του απολογισμός, καθώς πετσόκοβε τους Chargers σε κάθε ευκαιρία, μοιράζοντας παράλληλα αριστοτεχνικά την μπάλα στα πολλαπλά όπλα του. Με πρωτοστάτη το τσίταχ που είναι ο Tyreek Hill, ο οποίος γκρέμιζε κάθε όνειρο της secondary των αντιπάλων (που περιλαμβάνει πολύ βαριά ονόματα όπως οι Derwin James και JC Jackson), ισοφαρίζοντας την 2η καλύτερη επίδοση στην καριέρα του με 215 γιάρδες receiving (11 catches). Αυτές οι γιάρδες -σε αντίθεση με πέρσι- μετουσιώθηκαν και σε 2 scores κάτι που σίγουρα ανησυχεί ακόμα περισσότερο τα μετόπεισθεν των γηπεδούχων οι οποίοι προβλέπω να έχουν πολύ δύσκολη βραδιά την ερχόμενη Κυριακή. Πέραν του Hill, ο Tua τάισε άλλους 5 παίχτες με παραπάνω από 30 γιάρδες αφηνοντάς τους όλους ευχαριστημένους. Μπορεί ο Jaylen Waddle να τελειώσε με (μόλις;) 78 γιάρδες αλλά προερχόταν από αρρώστια ενώ κατάφερε να κάνει ένα monster catch 35yd στην αρχή. Πέραν των δυο τους, είδαμε σοβαρή δραστηριότητα από τον Braxton Berios, που δείχνει να έχει καπαρώσει τη θέση του slot αλλά και τους River Cracraft και Durham Smythe. Οι τρεις τους μπορεί να μην εντυπωσιάζουν κανέναν ως ονόματα αλλά δημιούργησαν τεράστιο πρόβλημα στην ομάδα του Brandon Staley στην μέση του γηπέδου με κοντινά/μεσαία throws. Εχουν το προσωπικό για να ανακόψουν την υπερταχεία της Φλόριντα οι Πατριώτες; Νομίζω πως ναι.
Με τους δυο από τους τρεις Jones να είναι διαθέσιμοι και να εξακολουθούν να κάνουν plays στα άκρα του γηπέδου, τους Jabrill Peppers και Adrian Wilson (και από πίσω τους τον Marte Mapu) να κρατάνε τα μπόσικα στα βαθιά και φυσικά τον 1st rounder Christian Gonzalez να δείχνει τρομακτικά προσόντα (παρότι τον δοκίμασε πολύ ο Hurts και είχα ικανοποιητικά αποτελέσματα με 99 yds allowed με 8 catches στα 12 targets) καταφέρνοντας στο ίδιο παιχνίδι να σημειώσει ένα pass defended, ένα tackle for loss, ΈΝΑ SACK και 7 ολόκληρα tackles, ο νεότερος σταρ της Νέας Αγγλίας φαίνεται να καθίσταται άμεσα ηγετική φιγούρα. Αν θα καταφέρουν να βραχυκυκλώσουν την λειτουργία της επίθεσης του βραχύσωμου πασαδόρου δεν το γνωρίζω αλλά δεν το αποκλείω κιόλας!
Σίγουρα το front 7 δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια σε όλο αυτό το πανηγυράκι. Εδώ δημιούργησε πολλά προβλήματα στην Offensive Line των Eagles, που από πολλούς θεωρείται η κορυφαία στο σπορ, δεν θα καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία της απέναντι σε μια ξεκάθαρα υποδεέστερη της 7 μέρες αργότερα; Με τους Judon και Uche να πετυχαίνουν από ένα sack έκαστος ανοίγοντας στην πρεμιέρα τον φετινό λογαριασμό τους και την γενικότερη εικόνα των τεράστιων Defensive Tackles τους να απαγορεύουν την παραμικρή σοβαρή ρήξη από το έδαφος να είστε σίγουροι ότι θα είναι σοβαρό τεστ για τους φιλοξενούμενους.
Στην αντίπερα όχθη τα πράγματα είναι εξίσου ανοιχτά καθώς ναι μεν η άμυνα των Dolphins είχε κάποιες σημαντικές εκλάμψεις (που τους κέρδισαν και το παιχνίδι) απέναντι στους Καλιφορνέζους, με σημαντικότερους παράγοντες για αυτές να είναι βεβαίως ο πολύς DT Christian Wilkins, ο πάντα αξιόπιστος DE Kader Kohou αλλά και ο νέος σταρ pass rusher τους OLB Jaelan Phillips (σταρ θα γίνει φέτος - δεν ήταν μέχρι τώρα), αλλά και πάλι δέχθηκαν 34 πόντους, επίδοση κάκιστη για τα νέα ήθη και έθιμα του νέου Defensive Coordinator τους, Vic Fangio. Σαφώς θα πει κάποιος -και δεν θα χει άδικο- ότι οι Pats δεν έχουν σε καμία περίπτωση το ταλέντο των Bolts στην επίθεση, και από Κυριακή σε Κυριακή δεν αποκλείεται να φανεί η δουλειά του νέου αμυντικού γκουρού τους και να πάνε από τους 34 στους 17 points allowed.
Η επίθεση του Mac Jones, που μπορεί να ξεκίνησε τραγικά την πρεμιέρα αλλά στην πορεία μεταμορφώθηκε στον παίκτη που είδαμε στην rookie χρονιά του (316yds, 3 TD, 1 INT, 91.3), έδειξε πολυφωνική απέναντι στους Αετούς. Εκφραστής και WR1 του γκρουπ δεν ήταν ο Juju Smith-Schuster, που δεν έκανε τίποτα ιδιαίτερο με 4 catches για 33 γιάρδες, αλλά ήταν ο Kendrick Bourne ο οποίος σημαδεύτηκε κατά κόρον και απέδοσε τα μάλα. Με 6 catches, 64 γιάρδες και 2 Touchdowns έδειξε να είναι έτοιμος να κάνει το άλμα που περιμένουμε χρόνια από εκείνον, που βέβαια μας τα έχει δείξει αυτά τα προσόντα και παλαιότερα αλλά πάντα εξαφανιζόταν αμέσως μετά. Για να δούμε αν θα δώσει απαντήσεις αυτή την φορά σε όλους όσους δεν πιστεύουν στην εικόνα του από το ματς της πρεμιέρας (όπως έγώ!).
Πέραν του Bourne σίγουρα πρέπει να γίνει αναφορά στον πιο σταθερό pass catcher από τότε που έχει έρθει στη Βοστώνη. Αναφέρομαι φυσικά στον Hunter Henry, που έπιασε για άλλη μια φορά TD από τον MJ10 αλλά εκτός αυτού έπιασε άλλες τέσσερις μπάλες (εκ των οποίων ένα one-handed catch χάρμα οφθαλμών!) για συνολικά 56yds. Αυτός που σίγουρα συνέχισε να είναι άκρως φερέγγυος στο passing game, όπως μας είχε συνηθίσει και πέρσι ήταν ο Rhamondre Stevenson ο οποίος σημαδεύτηκε έξι φορές και έπιασε και τις 6 μπάλες για 64 γιάρδες.
Και μιας και αναφέρθηκα στον εκρηκτικό back των γηπεδούχων, η επίδοση του στο έδαφος απέναντι στους Eagles ήταν κακή, με μόλις 25 γιάρδες σε 12 προσπάθειες. Σε αυτό είναι δεδομένο ότι έπαιξε τεράστιο ρόλο η αντίπαλη D-Line που σε αντίθεση με το passing game φάνηκε να είναι 100% προετοιμασμένη για ό,τι είχαν να της πετάξουν οι Pats μέσω running plays. Πάντως ο νεοφερμένος Ezekiel Elliott έδειξε να είναι σε καλή σωματική κατάσταση και η απόδοση του ήταν συμπαθητική (44 scrimmage γιάρδες) αλλά θυμήθηκε τα κακά του χούγια και υπέπεσε σε ένα δαπανηρό fumble.
Δεν αποκλείω το running game των γηπεδούχων να κρίνει την αναμέτρηση στο Φοξμπορο. Με τον καιρό να οδεύει σε μια από τα ίδια, με βροχές και καταιγίδες, η απόδοση των runners τους να είναι καθοριστική. Έτσι κ αλλιώς η άμυνα που θα βρουν μπροστά τους μόνο καλή εντίπωση δεν έκανε στην 1η αγωνιστική όταν και επέτρεψαν στους Chargers 230+ γιάρδες με παραπάνω από 5.8 YPC!
Επίσης θέλω να κρούσω τον κώδωνα του κινδύνου στους φιλοξενούμενους όσον αφορά τον kicker τους, Jason Sanders, ο οποίος παραλίγο να είναι ο μοιραίος χάνοντας ένα κρισιμότατο extra point αλλά τελικά την γλίτωσε. Από την άλλη υπάρχει προφανώς ο άπειρος rookie K Chad Ryland, που δεν τον ξέρω ακόμα για να τον βγάλω στην σέντρα. Έχω απλά ένα feeling ότι τα special teams θα παίξουν τεράστιο ρόλο στην έκβαση του ματς.
Θεωρώ ότι οι Dolphins δεν θα καταφέρουν να κάνουν τη διαφορά με το passing game τους και ότι θα φάνε μια κρυάδα απέναντι στον rival τους από την AFC East.
Πρόβλεψη: Patriots 17-13
