Ακόμα μια regular season για το NFL έφτασε στο τέλος. Η πρώτη με 18 εβδομάδες. Αλλά για ακόμα μια φορά η αίσθηση είναι η ίδια. Πότε ήμασταν με μαγιό και σαγιονάρες στην week 1, πότε βρεθήκαμε στην καρδιά του χειμώνα, κανείς δεν το κατάλαβε. Σαν νερό έφυγε η χρονιά. Πάμε λοιπόν να δούμε ποιοι θα είναι οι πιθανοί νικητές (και τι πιστεύω εγώ) σε κάποια από τα ατομικά βραβεία που απονέμονται κάθε χρόνο.
Θα ξεκινήσουμε με ένα απαραίτητο disclaimer. Σε αντίθεση με τα ετήσια βραβεία του NBA, όπου το κάθε ψηφοδέλτιο δίνει την δυνατότητα στον κάθε ψηφοφόρο να επιλέξει έως και 5 παίκτες και οι ψήφοι να αποδοθούν ανάλογα (5 ψήφους ο 1ος, 4 ψήφους ο 2ος, 3 ψήφους ο 3ος κ.ο.κ), στο NFL ο κάθε δημοσιογράφος μπορεί να ψηφίσει μόνο έναν. Είτε πρόκειται για τον MVP, είτε για τον προπονητή της χρονιάς, είτε για οποιαδήποτε ατομική διάκριση. Για αυτό μπορεί να προκύψει και ισοβαθμία και το βραβείο να μοιραστεί. Κάτι που έχει συμβεί τρεις φορές, με τελευταία το 2004 και τον Payton Manning με τον Steve Mcnair να μοιράζονται το βραβείο. Μόνο για τις All pro ομάδες μπορούν να επιλέξουν παραπάνω παίκτες, αν φυσικά αυτοί είναι αντίστοιχα σωστοί. Δεν μπορούν π.χ να επιλέξουν 2 LT ή QB , αλλά προφανώς μπορούν να το κάνουν αν μιλάμε για WRs ή CBs. Επίσης η ψηφοφορία στο NFL διεξάγεται με την ευθύνη και επιμέλεια του Associated Press και λαμβάνουν μέρος 50 δημοσιογράφοι επιλογής του AP, ενώ στο NBA οι ψηφοφόροι δεν είναι αυστηρά δημοσιογράφοι, ο αριθμός του δεν είναι σταθερός ( μεταξύ 100 και 112 κάθε χρόνο), και το ίδιο το NBA έχει την επιμέλεια της διαδικασίας.
Υπάρχει όμως κάτι κοινό. Και οι δύο διαδικασίες, αφορούν την κανονική περίοδο και μόνο αυτή. Αυτός είναι ο λόγος που το deadline για την αποστολή των ψηφοδελτίων είναι η 3η μέρα μετά τη λήξη της κανονικής περιόδου. Η Τετάρτη 12-01-2022 είναι λοιπόν η καταληκτική ημερομηνία για φέτος.
Πάμε να ξεκινήσουμε με τους 3 υποψήφιους για τον MVP της περιόδου 2021. Δυστυχώς ή ευτυχώς το βραβείο αυτό πολύ δύσκολα μπορεί να καταλήξει σε παίκτη που δεν είναι ο QB μιας ομάδας και μάλιστα ομάδας που έσπειρε στην κανονική περίοδο. Ναι, μπορεί είναι ήταν super o RB Jonathan Taylor των Colts, αλλά αν ο RB δεν έχει 5 βουνά μπροστά του, να ανοίγουν δρόμο, δύσκολα θα κάνει δουλειά. Το ίδιο ισχύει και για τον καταπληκτικό WR Cooper Kupp των LA RAMS. Αν ο QB σου είναι ο Matt Stafford, φυσικά έχεις ελπίδες. Αν ο QB σου είναι ο Tua ή ο Daniel Jones, τότε στην καλύτερη των περιπτώσεων θα γίνεις ο βασιλιάς του Check down, στην χειρότερη δεν θα δεις την μπάλα ποτέ.
Οι τρεις υποψήφιοι MVP είναι οι
Tom Brady - Tampa Bay Buccanneers: 17 G, 485/719, 67.5%, 5316y, 43TDs/12 INTs
Γιατί να το κερδίσει; Γιατί τα απόλυτα κλασικά του νούμερα είναι τρομακτικά. Και φυσικά γτ όταν γράφεις τέτοια νούμερα και η ομάδα σου κερδίζει 13 στα 17, αυτόματα και δικαιολογημένα, είσαι υποψήφιος για MVP. Γενικά το κυνήγησε φέτος το βραβείο(και πολύ καλά έκανε). Σε αγώνες που είχαν κριθεί από το ημίχρονο (Bears, Dolphins), ο Brady παρέμεινε σε αυτόν μέχρι το τέλος. Μέσα στη χρονιά έσπασε και τα δύο ρεκόρ του Drew Brees για τις περισσότερες γιάρδες και τα περισσότερα TDs ( έχοντας βέβαια παίξει 3 περισσότερα χρόνια).Σε αντίθεση με το 2020, οι Bucs σε όλα τα παιχνίδια που κέρδισαν, είχαν τον προβάδισμα σχεδόν σε όλα. Εκτός από αυτό της πρεμιέρας κόντρα στους Cowboys. Εκεί με 1:45 στο ρολόι βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 29-28. Ο Brady έκανε τα απαραίτητα για να φτάσει η επίθεση του σε FG range και εκεί να κερδίσει το παιχνίδι.
Γιατί να μην το κερδίσει; Γιατί στις 3 από τις 4 ήττες που έκαναν οι Bucs, ήταν με διαφορά ο χειρότερος τους παίκτης. 3 INTs (το ένα έγινε pick6) στον 1ο αγώνα κόντρα στους Saints, άλλα 2 κόντρα στην WFT και κερασάκι το κουλούρι που έγραψε κόντρα στους Saints στο 2ο αγώνα στην Ταμπα, με INT και lost fumble. Αυτό το κουλούρι ήταν που γύρισε το περίφημο narrative. Εύκολα μπορεί να πει κάποιος πως μία από αυτές τις ήττες τους κόστισε την 1η θέση στην NFC. Αλλά το Μηδέν χτυπάει πολύ άσχημα στο μάτι. Επίσης είχε μια κορυφαία OL που έμεινε υγιής και με εξαίρεση τις 3 τελευταίες εβδομάδες, το ταλέντο που έχει η Ταμπα στους WRs και τους TEs είναι ίσως το κορυφαίο στη λίγκα. Κοινώς είχε σχεδόν τα πάντα. Απλά τρεις φορές μέσα στη σεζόν, δεν τα αξιοποίησε.
Aaron Rodgers - Green Bay Packers: 16 G, 366/531, 68.9%, 4115y, 37TDs/4 INTs
Γιατί να το κερδίσει; Τα κλασικά νούμερα σίγουρα δεν έχουν το volume του Brady ή του Burrow. Στα advance stats όμως είναι κυρίαρχος. 1ος σε QBR και passer rating. Και φυσικά το efficiency που έχει είναι εξωπραγματικό. Μετά τα 2 INTs που είχε στον 1ο αγώνα της σεζόν κόντρα στους Saints, στους υπόλοιπους 15 αγώνες που έπαιξε, είχε το εξωπραγματικό 37 TDs/2 INTs. Αυτούς τους δύο αγώνες με τα INTs (Bengals και Seahawks) όμως τους κέρδισε. Στην πραγματικότητα οδήγησε τους Packers στην 1η θέση της NFC, χωρίς να χρειαστεί ο 17ος αγώνας. Στην ήττα από τους Vikings, πάσαρε για 385y και 4TDs και προφανώς ήταν αυτός που κράτησε τους Packers, μέσα στον αγώνα. Highlight της σεζόν το winning drive μέσα σε 37’’ κόντρα στους 49ers και η απίθανη νίκη μέσα στην Αριζόνα, σε έναν αγώνα που έλειπαν οι 3 βασικοί receivers του. Τέλος είναι απίστευτο πως επιβίωσε και έπαιξε σε αυτό το επίπεδο με μια OL, που μόνο ο τύπος που πουλάει «βρόμικο» έξω από το Lambeau, δεν έπαιξε φέτος.
Γιατί να μην το κερδίσει; Δύσκολο να βρεις άλλον λόγο, εκτός από το να ήταν κάποιος καλύτερος τους. Φυσικά και ήταν ο χειρότερος στον αγώνα κόντρα στους Saints, αλλά από κει και πέρα δεν είχε άλλο κακό παιχνίδι. Υπάρχει φυσικά και ο αγώνας με τους Chiefs, αλλά κανείς δεν ξέρει αν δεν θα είχε νοσήσει, όντας εμβολιασμένος. Από τη στιγμή όμως που αυτή η ήττα δεν κόστισε στην ομάδα, τότε δύσκολα μπαίνει στη συζήτηση.
Joe Burrow - Cincinnati Bengals: 16G, 366/520, 70.4%, 4611y, 34TDs/14INTs
Γιατί να το κερδίσει; Ο απόφοιτος του LSU, ξεκίνησε τη 2η σεζόν του στη λίγκα, έχοντας παίξει μόνο 9 αγώνες στην rookie του σεζόν, πριν τραυματιστεί σοβαρά. Αλλά το παλικάρι δεν καταλάβαινε τίποτα. Φυσικά βοήθησε το elite WR room που είχε. Αλλά και πάλι. Το παιχνίδι του ήταν απολαυστικό και ουσιαστικό. Ειδικά από την 3η εβδομάδα και μετά. Όταν δε είδε μπροστά του τους Ravens, του έδωσε και κατάλαβε. Κοντά 950 γιάρδες είχε απέναντι στους παραδοσιακούς αντιπάλους της AFC North. Στα υπέρ του πως οι Bengals κέρδισαν αγώνες, ακόμα και τις ημέρες που δεν ήταν στα καλύτερα του (Steelers, Broncos). Φυσικά η κατάκτηση της πρωτιάς στην AFC North, ενώ όλοι(μεταξύ αυτών και εγώ) τους είχαν ακλόνητο φαβορί για 4ους , είναι ένα από τα τρία παράσημα του. Τα άλλα δύο είναι ο ισοπέδωση των Ravens και η μεγάλη νίκη με ανατροπή κόντρα στους Chiefs.
Γιατί να μην το κερδίσει; Όπως ήταν απόλυτα φυσιολογικό, είχε 2-3 αγώνες που ήταν ο κύριος λόγος που οι Bengals έχασαν. Όπως στο Σικάγο, τη συντριβή από τους Browns και φυσικά τους Jets. Ποιος χάνει από τους Jets; Όταν μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα έχεις ρίξει 40αρα στους Ravens. Όλα αυτά όμως είναι φυσιολογικά στραβοπατήματα για τον Burrow. Πλέον θεωρείται ο καλύτερος QB στην AFC North και το MVP που δεν θα κερδίσει φέτος, θα έρθει πολύ σύντομα.
And the winner is….. Aaron Rodgers
Coach of the Year
Mike Vrabel - Tennessee Titans: 12-5
Γιατί να το κερδίσει; Γιατί οδήγησε τους Titans στην πρώτη θέση της AFC, έχοντας ξεκινήσει τη σεζόν σαν τριτοτεταρτο φαβορί πίσω από Bills και Chiefs και παίζοντας από την 6η εβδομάδα χωρίς τον καλύτερό του παίκτη, τον RB παγοθραυστικό Derrick Henry. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι Titans υπήρχαν εβδομάδες που θύμιζαν νοσοκομείο, παίζοντας χωρίς τους βασικούς τους receivers AJ Brown και Julio Jones, ενώ τα ίδιο και χειρότερο θύμιζε η κατάσταση στην άμυνα. Ο Vrabel όμως βρήκε τον τρόπο να κάνει τα περισσότερα με τα λιγότερα, ενώ την ίδια στιγμή κέρδιζε και τους Chiefs και τους Bills.
Γιατί να μην το κερδίσει; Γιατί έχασε από τους Jets. Αυτό από μόνο του φτάνει. Κάποιος θα έβαζε και την ήττα από τους Texans μέσα, αλλά ήταν σε εβδομάδα που ο Vrabel έψαχνε υγιείς παίκτες με το κιάλι.
Matt Lefleur - Green Bay Packers: 13-4
Γιατί να το κερδίσει; Όπως και ο Vrabel βρήκε τους τρόπους να κερδίζει, παρά το γεγονός πως η ομάδα έχανε κάθε εβδομάδα και από 1-2 βασικούς παίκτες. 5-1 ρεκόρ απέναντι σε ομάδες που μπήκαν στα playoffs, ενώ την ίδια στιγμή είχε αναλάβει και τα καθήκοντα κυανόκρανου του OHE ανάμεσα στον Aaron Rodgers και το front office της ομάδας. Φυσικά βοηθάει αφάνταστα πως έχει τον Rodgers, αλλά δεν θυμάμαι ποτέ τον McCarthy να έχει 39 νίκες σε κανένα διάστημα τριών ετών. Αντίθετα πρέπει να του πιστωθεί, πως βοήθησε στην αλλαγή του παιχνιδιού του Rodgers, το οποίο τα δύο τελευταία χρόνια με τον Big Mike, είχε πάρει την κατηφόρα. Και το να αλλάξεις τον τρόπο που παίζει ένας τύπος με τον εγωϊσμό και την καριέρα του Rodgers, αποτελεί παράσημο.
Γιατί να μην το πάρει; Γιατί η συντριβή της 1ης εβδομάδας με 38-3 από τους Saints, είναι όλη δική του. Το παραδέχτηκε και ο ίδιος. Επίσης το play calling του μέχρι την μέση της σεζόν ήταν μέτριο με αποτέλεσμα αγώνες που έπρεπε να έχουν κριθεί πολύ πιο εύκολα (49ers Browns και Cardinals) να φτάσουν στο αμήν. Γενικά από τους Packers λείπει το knock out punch και στα playoffs αυτό μπορεί να κοστίσει.
Zac Taylor - Cincinnati Bengals: 10-7
Γιατί να το πάρει; Γιατί στην αρχή της χρονιάς τον είχαν από τα φαβορί για απόλυση. Κέρδισε όμως μια από τις πιο δύσκολες division της λίγκας (AFC NORTH), κόντρα σε ομάδες που θεωρητικά ήταν πιο έτοιμες από τη δική του. Βοήθησε στα μέγιστα στην εξέλιξη του Joe Burrow, ενώ την ίδια στιγμή κατάφερε να εμφυσήσει νοοτροπία νικητή σε ένα franchise που θεωρούνταν και όχι άδικα, σάκος του μποξ.
Γιατί να μην το κερδίσει; Γιατί έχασε από τους Jets και αυτός. Δεν γίνεται ρε φίλε να χάνεις από τους Jets, πως να το κάνουμε. Ειδικά όταν έπαιζες χωρίς απουσίες και κέρδιζες με 10 πόντους στην 4η περίοδο. Αφήνω έξω το κακό decision making με τους Packers. Ξεχνάω και την ήττα από τους Bears. Αυτό με τους Jets δεν ξεπερνιέται με τίποτα.
And the winner is… Mike Vrabel συγχαρητήρια
Defensive Player of the year
T.J Watt - DE Pittsburgh Steelers
Γιατί να το κερδίσει; Γιατί έσπασε το ρεκόρ στα sacks του Michael Strahan (αυτού με το κενό στα δόντια ντε). Και μάλιστα χωρίς να χρειαστεί τα έξτρα παιχνίδια αφού λόγω μικροτραυματισμών έχασε 2 αγώνες. Ο DE ήταν φυσικά ανάμεσα στους κορυφαίους σε QB pressures και hits. Γενικά δεν ήταν η χαρά της αντίπαλης OL. Δεν υπήρξε «κλειστό» παιχνίδι που να κέρδισαν οι Steelers και να μην είχε το κρίσιμο play στην άμυνα.
Γιατί να μην το κερδίσει; Γιατί παίζει σε μια μέτρια ομάδα και η παρουσία του δεν μεταφράζεται πάντα σε νίκες. Και ίσως υπάρχει κάποιος το ίδιο επιδραστικός, σε ομάδα με καλύτερη χρονιά από αυτή των Steelers
Micah Parsons - LB Dallas Cowboys
Γιατί να το κερδίσει; Γιατί αν και rookie ξεχώρισε αμέσως. Παίζοντας κυρίως σαν ILB είχε 13 sacks, κάτι που από μόνο του είναι εντυπωσιακό. Σε κάθε snap τον έβλεπες να είναι αυτός που θα βρεθεί με κάποιο τρόπο κοντά στον αντίπαλο QB. Ή άμυνα των Cowboys ήταν αυτή που τους ξελάσπωσε σε πολλά παιχνίδια και αυτός ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.
Γιατί να μην το κερδίσει; Γιατί πολλά από τα νούμερα που έγραψε, έγιναν απέναντι στις ομάδες της NFC East που δεν είναι και οι καλύτερες επιθέσεις της λίγκας. Όταν το επίπεδο δυσκολίας ανέβηκε, δεν μπόρεσε να είναι το ίδιο παραγωγικός. Δεν πειράζει όμως. Θα κερδίσει το βραβείο του καλύτερου αμυντικού rookie της σεζόν.
And the Winner is… T.J Watt , εργολαβία το έχετε πάρει το βραβείο στην οικογένεια.
Offensive Player of the Year
Cooper Kupp - WR Los Angeles Rams: 145 receptions, 1947y, 16 TDs
Γιατί να το κερδίσει; Γιατί έγραψε όλα αυτά τα νούμερα τη στιγμή που η αντίπαλη άμυνα, ήξερε πως είναι ο κύριος αποδέκτης της μπάλας από το χέρι του Stafford. Με κάποιον τρόπο, τις περισσότερες φορές ήταν και προκλητικά «ανοιχτός» όταν έπαιρνε την μπάλα. Λίγο έλειψε να σπάσει (18 γιάρδες λιγότερες) το στοιχειωμένο ρεκόρ τους Calvin Johnson. Προς τιμή του, είχε δηλώσει πως δεν θα έχει την ίδια αξία, γιατί θα το έκανε σε 17 αγώνες. Επίσης είναι μαζί με τον Lazard των Packers οι 2 καλύτεροι block receivers στη λίγκα. Δουλεύει για την ομάδα, όχι για τα νούμερα του.
Γιατί να μην το κερδίσει; Δεν μπορώ να βρω ούτε έναν λόγο. Από την 1η εβδομάδα ξεκίνησε με το πόδι στο πάτωμα και δεν σταμάτησε, παρά μόνο στο τέλος της σεζόν.
Jonathan Taylor - RB Indianapolis Colts: 332 carries, 1811 yards 18 TDs
Γιατί να το κερδίσει; Γιατί όταν μπαίνεις στην ίδια κουβέντα με τον Derrick Henry σημαίνει πως έχεις κάνει κάτι πολύ καλό. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο, όταν QB είναι ο Carson Wentz, που ελάχιστοι πλέον σέβονται το passing game του. Όλοι ήξεραν πως ο Taylor έρχεται, φόρτωναν το tackle box, αλλά αυτός έβρισκε τρόπο να περνά. Από τις πλέον εντυπωσιακές σεζόν για RB.
Γιατί να μην το κερδίσει; Γιατί είχε ένα μέτριο ξεκίνημα και γιατί στον τελευταίο αγώνα με τους «έχουμε κλείσει για Μεξικό, το ταξί περιμένει» Jaguars δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά. Ο Cooper Kupp ήταν πιο σταθερός και ξεκίνησε από την 1η εβδομάδα, ενώ η ατομική του απόδοση, είχε αντίκτυπο και στην επιτυχία της ομάδας.
And the winner is... Cooper Kupp Congrats
Αυτό ήταν. Προφανώς καμιά επιλογή δεν μπορεί να είναι 100% unbiased ή να μην έχει εναλλακτική βάση κάποιων στατιστικών. Ζητώ συγγνώμη από τους φίλους των Jets και τους εύχομαι τα καλύτερα για το μέλλον. No pun intented!!! Όπως και να έχει, η κανονική σεζόν τελείωσε και τώρα αρχίζει το καλύτερο. NFL Playoffs.
