Το ταλέντο στην προπονητική του Sean McVay το έχουμε εκθειάσει και κάποιες φορές αποδοκιμάσει βέβαια, ουκ ολίγες φορές. Μετά από πέντε χρόνια παρουσίας στην τεχνική ηγεσία των Rams, ο McVay οδηγεί την ομάδα του για δεύτερη φορά σε ένα Super Bowl, με το φετινό να έχει και την δικιά του βαρύνουσα σημασία, μιας και διεξάγεται στην όμορφη έδρα των Κριαριών, το Sofi Stadium. Πέντε χρόνια μετά την ανάληψη των τυχών των Rams λοιπόν και ο McVay παραμένει ο νεότερος προπονητής στην λίγκα. Ναι καλά διαβάσατε. Ο Sean McVay μπορεί βάσει παρουσίας να είναι βετεράνο πλέον (είναι ο 2ος μακροβιότερος προπονητής της NFC, μετά τον Pete Carrol και μαζί με τον Kyle Shanahan), όμως ο πιτσιρίκος είναι μόλις 36 χρονών. Δύο χρόνια μικρότερος από εμένα δηλαδή. Στα πέντε χρόνια παρουσίας του στην πόλη των Αγγέλων έχει βγάλει και δύο μαθητές του στην αγορά μάλιστα. Ο προπονητής των Los Angeles Chargers, Joe Stalley έχει βγει από το επιτελείο του McVay, όντας defensive coordinator των Rams την σεζόν 2020. Ο έτερος student, θα αποτελέσει τον αντίπαλο του McVay στον αποψινό Super Bowl. O Zach Taylor στην 4η χρονιά του στον πάγκο των Bengals, έπαιξε το τελευταίο του χαρτί για να σώσει την θέση του και δικαιώθηκε. Οδήγησε την ομάδα του Ohio στο Super Bowl και πλέον μπορεί να δουλεύει λίγο πιο άνετα. Προτού καταλήξει στην τεχνική ηγεσία των Τίγρεων της Βεγγάλης όμως ήταν στο τεχνικό επιτελείο του αποψινού του αντίπαλου, ως QBs Coach. O Taylor όπως και εγώ είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον πρώην δάσκαλο του.

Θα έχει αν μη τι άλλο ένα ενδιαφέρον η αποψινή σύγκρουση των πάγκων των δύο ομάδων. Οι δύο προπονητές άλλωστε καθόντουσαν στο ίδιο δωμάτιο για δύο χρόνια και έφτιαχναν επιθετικά συστήματα τα οποία εφαρμοζόντουσαν μετά στο κάθε παιχνίδι. Σίγουρα ο ένας ξέρει τον άλλο αρκετά καλά, αλλά ο καθένας ξέρει την ομάδα του καλύτερα. Ο Taylor κινδύνευε τρία χρόνια τώρα να χάσει την δουλειά του, διότι θέλοντας να αποδείξει ότι αξίζει ως Head Coach, έπαιξε αρκετά συντηρητικά. Ο Joe Mixon για παράδειγμα δεν ήταν σε καθόλου καλή κατάσταση τις σεζόν 2019, 2020, ωστόσο ο Taylor παρέμεινε προσκολλημένος στο running game, παρά το γεγονός πως Η Offensive Line του δεν μπορούσε να ανοίξει ούτε μια τρύπα σε λασπόνερο, πόσο μάλλον δρόμο για έναν RB να περάσει. Ο περσινός σοβαρός τραυματισμός του Joe Burrow πιθανότατα να ήταν το γεγονός που έδωσε στον Taylor μια δεύτερη ευκαιρία στην ομάδα του Ohio. Μπορεί οι περσινοί Bengals να είχαν μόλις τέσσερις νίκες σε 11 αγώνες, αλλά έδειχναν σημάδια βελτίωσης με τον Burrow under center. Ήταν δεδομένο δηλαδή πως με την κατάλληλη ενίσχυση, η ομάδα θα πήγαινε μπροστά. Ο Taylor δικαιώθηκε όταν στο περσινό Draft δεν διάλεξε τον Penney Sewell στο #5 και έφερε τον διακαή πόθο του Burrow, WR JaMarr Chase. Μεγαλύτερη δικαίωση από αυτό δεν θα μπορούσε να νιώσει κανείς. Ο απόφοιτος του LSU, σημείωσε τις περισσότερες receiving yards στην rookie season, σπάζοντας το ρεκόρ του άλλοτε συμπαίκτη του, Justin Jefferson των Vikings, ο οποίος είχε σημειώσει το συγκεκριμένο επίτευγμα μόλις ένα χρόνο πριν. Οι Bengals έγιναν ξαφνικά επικίνδυνοι επιθετικά, ο Burrow πέταγε την μπάλα και αυτή έβρισκε στόχο, οι Tyler Boyd και Tee Higgins βελτιώθηκαν και αυτοί από την πλευρά τους με την παρουσία του Chase και κάπως έτσι τα προβλήματα της Offensive Line κάπως κρύφτηκαν κάτω από το χαλί. Απόψε ο Taylor θα πρέπει να βγάλει άσους από το μανίκι του όμως. Ο C.J Uzomah πιθανότατα να μην αγωνιστεί και με αυτόν τον τρόπο ο Taylor χάνει ένα πολύτιμο εργαλείο στο blocking, απέναντι στην κατά πολλούς καλύτερη defensive line των φετινών play offs. Τα quick releases τα οποία αποτέλεσαν το σήμα κατατεθέν των φετινών Bengals και τα screen passes. Σε περίπτωση που δεν ξέρετε τι είναι αυτό, διαβάστε το preview του αποψινού αγώνα από τον Σπύρο και θα καταλάβετε. Υπό αυτό το σκεπτικό πιστεύω πως ο Taylor θα πρέπει να εμπιστευτεί σύνθεση με 2 RBs. Οι Mixon και Perrine έχουν και οι δυο αποδείξει πως το έχουν με το receiving game φέτος, ενώ ο δεύτερος όλο και κάποιο “out of nowhere” πολύτιμο block μπορεί να προσφέρει.

Το αντίπαλο δέος από την άλλη δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Όλοι μας λίγο πολύ ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε όταν αναφερόμαστε στον McVay. Το ρίσκο του με την επιλογή Stafford σίγουρα του βγήκε. Ο Stafford μπορεί να μην είναι elite QB, αλλά σίγουρα ξέρει να προσφέρει. Ο Jared Goff για παράδειγμα ναι μεν ήταν coachable, αλλά έπρεπε να πάνε όλα πρίμα για να του βγει ένα play. O Stafford μπορεί να πάρει και ένα call πάνω του ας πούμε, όταν δει ότι η εντολή από το τεχνικό επιτελείο δεν βγαίνει. Στατιστικά μιλώντας ο Stafford κάνει την 2η καλύτερη χρονιά στην καριέρα του, που συγκρίνεται μόνο με την 3η του σεζόν στους Lions. Την χρονιά που είχε και έναν Calvin Johnson στο πλευρό του με λίγα λόγια. Το πρόβλημα με το αποψινό παιχνίδια πιθανότατα να συγκεντρωθεί στην αντίπαλη front 7. Οι Bengals δείχνουν να ξεκινούν πάντα νωχελικά τα παιχνίδια τους, όπως για παράδειγμα ο αγώνας με τους Chiefs, αλλά βρίσκουν πάντα τρόπους “to get back out there”. Ο Stafford θα βρει σίγουρα τρόπους να αξιοποιήσει τα όπλα στο receiving core του, αλλά θα χρειαστεί όλη την βοήθεια που μπορεί να πάρει, από το backfield. Οι Cam Akers, Darrel Henderson και Sony Michel, πιθανότατα να τα βρουν λίγο σκούρα απέναντι στο αντίπαλο rush. Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να κοιτάξει ο coach Sean είναι η ψυχραιμία του. Ειδικά στα κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού, ο 36χρονος προπονητής δείχνει να τα χάνει. Απόδειξη τα κρίσιμα challenges στο ματς του NFC Championship Game απέναντι στους 49ers.

Πολύ φοβάμαι πως ένας από τους δύο προπονητές θα καταφέρει να αποσυντονίσει τελείως τον αντίπαλο του, σε σημείο που μπορεί το ματσάκι να έχει κριθεί από το ημίχρονο. Πραγματικά εύχομαι κάτι τέτοιο να μην συμβεί και να παρακολουθήσουμε ένα μεγάλο ντέρμπι. Το μόνο σίγουρο είναι πως η νέα γενιά HCs είναι πλέον εδώ για να κυριαρχήσει.